به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

جنوب سیستان و بلوچستان فرصت استثنایی برای خودکفایی موز کشور است

تاریخ انتشار: ۲۲ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۱۱۸۹۳

اردشیر شهرکی   اظهارداشت: هم‌اینک سطحی معادل هفت هزار و ۱۳۶ هکتار با تولید ۲۰۳ هزار و ۱۹۵ تن به کشت موز در جنوب سیستان و بلوچستان اختصاص دارد که با گسترش باغات این محصول در منطقه علاوه‌بر تامین نیاز کشور می‌توان فرصت مناسب برای ایجاد اشتغال مولد در منطقه ایجاد کرد.

وی ادامه داد: کشت موز از سال‌های دور با آب و هوای مساعد شهرستان‌های چابهار و کنارک سازگار بوده و کشاورزان زیادی در حوزه بخش زرآباد، دهستان کهیر، باهوکلات چابهار، شیرگواز و عورکی اراضی خود را به کشت موز اختصاص داده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مدیر باغبانی جهاد کشاورزی سیستان و بلوچستان گفت: هر هکتار موزستان بطور متوسط برای سه نفر به صورت مستقیم و ۲ نفر غیرمستقیم در مراحل مختلف کاشت، برداشت و فروش ایجاد اشتغال می‌کند.

وی ادامه داد: ارقام موز موجود در سطح منطقه اکثرا رقم هاریچال است که در سال‌های اخیر با توجه به تولید نهال موز حاصل از کشت بافت نظیر والری و دوارف کاوندیش بین کشاورزان توزیع شده تا بتوان با جایگزین کردن این ارقام پرمحصول بجای رقم محلی منطقه به افزایش عملکرد کمی و کیفی لازم دست یافت.

شهرکی اظهارداشت: سیستان و بلوچستان به سبب نزدیکی به خط استوا و بهره‌گیری از رطوبت دریا توانمندی زیادی در تولید محصولات گرمسیری و نیمه گرمسیری و بعضا منحصر به فرد از جمله انبه، موز، پاپایا، گواوا، هندوانه آناناسی، نارگیل، زیتون محلی، انار و مرکبات دارد.

وی ادامه داد: تولید محصولات کشاورزی در سیستان و بلوچستان در طول سال رواج دارد و زمین‌های برخی مناطق این استان مانند نیکشهر، سرباز، ایرانشهر، کنارک، زرآباد، دشتیاری و چابهار در هر سال توان تولید ۲ بار محصول را دارند.

باشگاه خبرنگاران جوان سیستان و بلوچستان زاهدان

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: محصولات کشاورزی کشاورزان سیستان و بلوچستان سیستان و بلوچستان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۱۱۸۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خودکفایی، اشتغال و معیشت با استفاده از پساب‌های کشاورزی

ایسنا/آذربایجان غربی صنعت آبزی پروری، سریع الرشدترین صنعت تولید خوراک مغذی برای انسان است و سالانه بیش از ۱۱۰ میلیون تن انواع آبزیان پرورشی به ارزش بیش از ۲۷۰ میلیارد دلار در دنیا تولید می شود.

کشورهای چین، اندونزی، هندوستان، بنگلادش، ویتنام و تایلند، با بالاترین تولید، جزو کشورهای توسعه یافته در این صنعت بشمار می روند. کشور ما علیرغم پتانسیل های کم نظیری که دارد فقط حدود ۵۰۰ هزار تن آبزی پرورشی تولید می کند؛توسعه صنعت میگو، ماهیان دریایی، ماهیان خاویاری و ماهیان زینتی نه تنها به تکنیکهای نوین نیازمند است بلکه این صنعت بطور ۱۰۰ درصد به آرتمیا وابسته است.

بنیانگذار پژوهشکده آرتمیا و آبزی پروری در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه متاسفانه دریاچه ارومیه که زمانی بزرگترین منبع تولید آرتمیا در دنیا بود طی ۲۵ سال گذشته با بحران بی‌سابقه ای مواجه بوده و تولید آرتمیا در آن متوقف شده است، لذا این صنعت ارزآور و اشتغالزا برای تامین آرتمیای مورد نیاز خود به خارج از کشور وابسته است و ادامه این وابستگی می تواندعواقبی برای این صنعت ببار آورد، افزود: رشد سریع صنعت آبزی پروری در بسیاری از کشورهای دنیا از یک طرف و خشک شدن تعدادی از زیستگاه‌های طبیعی آرتمیا نظیر دریاچه ارومیه از طرف دیگر، باعث شده سازمان خوارو بار ملل متحد برای تامین نیاز آرتمیا مورد نیاز صنعت‌ آبزی‌پروری ابراز نگرانی کرده و در این راستا طی جلسات متعدد به دنبال آلترناتیوهای قابل دسترس باشد.

برای این منظور با حمایت و مشارکت متخصصین برجسته آرتمیا، کنسرسیوم بین‌المللی پرورش آرتمیا را ایجاد کرد و برای جبران کاهش تولید آرتمیا از دریاچه‌های شور طبیعی، پرورش آرتمیا در استخرهای خاکی را در برنامه‌های خود قرار داده است.

ناصر آق ادامه داد: در حال حاضر ۴۶ کشور دنیا از جمله ایران جزو این کنسرسیوم هستند و متخصصین و محققین آرتمیا از ۹ کشور دنیا اعضای هیات امنای آنرا تشکیل می دهند. کنسرسیوم بین المللی پرورش آرتمیا، ضمن تشویق کشورهای دارای منابع آب شور برای پرورش آرتمیا، از پروژه های تولید آرتمیا حمایت های علمی و فنی می کند.

وی با اشاره به تلاش ۲۰ سال گذشته در استانهای سیستان و بلوچستان، هرمزگان، بوشهر، خوزستان، آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی، برای اجرای پروژه پرورش آرتمیا با استفاده از آبهای شور دریا و یا آبهای شور نامتعارف نظیر پساب آب شیرین کن ها، آبهای شور زیرزمینی، پساب تصفیه خانه های شهری و زه کش های کشاورزی و عدم حمایت مسئولین در این راستا، افزود: متاسفانه این عدم حمایت می تواند صنعت آبزی‌پروری کشور را برای همیشه به خارج وابسته کند ولی این وابستگی می‌تواند بسیار خطرناک باشد. چون در آینده نزدیک مصرف جهانی آرتمیا از تولید آن فراتر خواهد رفت و قیمت سیست آرتمیا افزایش چشمگیری خواهد یافت و صنعت آبزی پروری کشور با بحران بزرگی مواجه خواهد شد.

این استاد دانشگاه ارومیه، با بیان اینکه ما جزو معدود کشورهای دنیا هستیم که دانش فنی‌وتوانایی تولید بهترین کیفیت آرتمیا را داریم، اظهار کرد: پرورش آرتمیا در زمین‌های شور غیرقابل کشت و زرع، با استفاده از آب دریا و پساب آب شیرین کن‌ها نه فقط نیاز صنعت آبزی پروری را تامین خواهد کرد بلکه تولید آرتمیا به عنوان یک محصول شیلاتی از سودآوری بیشتری نسبت به سایر آبزیان پرورشی برخوردار است.

وی با کشورهای عربی منطقه با احداث بزرگترین تاسیسات آب شیرین کن در دنیا، روزانه ده‌ها میلیون مترمکعب آب شیرین از آب خلیج فارس و دریای عمان تولید می کنند و بدین‌ وسیله توانسته‌اند ضمن تامین نیازهای شرب، صنعت و کشاورزی، فعالیهای شیلاتی را نیز توسعه دهند، اظهار کرد: مرز دریایی ایران در جنوب کشور حدود ۱۵۰۰ کیلومتر طول دارد و جزو بهترین مناطق دنیا برای تولید انواع آبزیان دریایی منجمله آرتمیاست.

این بنیانگذار پژوهشکده آرتمیا و آبزی‌پروری با اشاره به اینکه در سیستم‌های پرورشی برای تغذیه آرتمیا از جلبک‌های تک سلولی و پسماندهای کشاورزی استفاده می‌شود، تصریح کرد: جلبک‌های تک سلولی نیز از طریق کوددهی آب دریا تولید می‌شود. بدینوسیله می‌توان پساب و پسماند را به ثروت تبدیل کرد چون با استفاده از این دو محصول که ضایعات دو صنعت مختلف هستند می‌توان محصولی بسیار با ارزش تولید کرد. بطوریکه در یک مزرعه ۵۰۰ هکتاری سالانه می‌توان حدود ۵۰ تن سیست و ۲۰۰ تن بیومس مرغوب آرتمیا به ارزش حدود هفت میلیون دلار تولید کرد در حالیکه کل هزینه‌های جاری سالانه آن کمتر از یک میلیون دلار می شود.

آق با بیان اینکه در یک مزرعه ۱۰۰ هکتاری آرتمیا می‌توان سالانه تا دو میلیون دلار محصول تولید کرد، ادامه داد: ما می‌توانیم با ایجاد یک مزرعه ۵۰۰ هکتاری کل نیاز کشور را تامین کرده و باعث خودکفایی این صنعت شویم.

این متخصص آرتمیا افزود: توسعه پروژه‌های پرورش آرتمیا به عنوان یک محصول شیلاتی بسیار با ارزش می‌تواند در کنار سایر محصولات شیلاتی کشور، باعث ایجاد اشتغال برای صدها جوان شده و سالانه میلیون‌ها دلار ارز به کشور جذب کند.

انتهای پیام